Domowy ketchup

Schyłek lata to raj dla miłośników pomidorów.

Na targ i do warzywniaka jeżdżę rowerem, jak na wystawę. Oglądam, wybieram, wącham, chłonę, po prostu cieszę się widokiem tej pomidorowej różnorodności. Krzywe, podłużne, pękate, malinowe, rubinowe, pomarańczowe, całe sterty i skrzynki, maleńkie i olbrzymie, zwożę je do domu, jem i oglądam. Są piękne. Jak na akord powstają przeciery i sok do picia. Rok temu po raz pierwszy zrobiłyśmy  z Babcią ketchup, wyszedł pyszny. Tego lata przepis nieco zmodyfikowałyśmy i jest doskonały. Troszkę podobny do „Krzepkiego Radka” i „Słodkiej Ani”, które bardzo lubimy. Jeśli robi się go we dwoje, zajmie to naprawdę bardzo niewiele czasu a taki zapas starczy do następnego lata. 

Bardzo polecam!

Ketchup

(przepis modyfikowany, zgodny z KPP oraz MM, źródło: ciocia Jola)

5 kg pomidorów na przetwory
1 kg jabłek antonówek

1 szczypta kurkumy

½ kg marchwi

5 czerwonych słodkich papryk

½ kg warzyw (mieszanka) - seler (korzeń, nie dużo, ok. ¼ selera), pietruszka, por (1 średni)

3 ostre papryki

½ kg cebuli

sól morska

Warzywa pokroić, lekko posolić i dusić do miękkości, przetrzeć przez sito i dodać:

1/2 szkl. octu

1 szczyptę kurkumy

ok. 1/2-3/4 szkl. ksylitolu lub cukru –  próbować i dodawać do smaku

1 płaską łyżeczkę cynamonu (lub więcej, wg upodobania)

1 łyżkę musztardy (np. sarepskiej)
1/2 - 1/3 łyżeczki utłuczonych w moździerzu goździków
1/4 łyżeczki mielonego imbiru

sól morska ( do smaku)

Gotować do zgęstnienia, do ulubionej konsystencji, spróbować i ew. przyprawić do smaku.

Gorący ketchup przelewać do słoików, to ważne, podczas nalewania do słoików, ketchup musi się delikatnie gotować, na maleńkim ogniu. Słioki stawiać dnem do góry, pozostawić do ostudzenia.

Nie trzeba pasteryzować.

Smacznego!