Ostatnie rzymskie migawki. Analogowo.

Schodzimy, odwracam się, nie mogę oprzeć się tej "pocztówce" i fotografuję Schody Hiszpańskie, zawsze pełne gwaru i turystów.



W drodze do Watykanu, kiedy miniemy ulice ekskluzywnych butików, będzie dużo spokojniej i zaskakująco cicho i pusto w kameralnych uliczkach. Może wszyscy jeżdżą tam metrem?
Zanim jednak dotarliśmy do Watykanu, postanowiłam odnaleźć pobliskie kawiarnio-delikatesy, w których piłam kawę podczas swojego pierwszego pobytu w Rzymie (i gdzie kupiłam pyszny krem grzybowy, obłędny jako pasta do chleba). Nie było to łatwe, nie zapisałam adresu, nie pamiętałam nazwy, jedynie wystrój i... smak kawy. Od tych paru lat wiele się w tej okolicy zmieniło, albo przynajmniej tak mi się wydawało, i w gąszczu sklepików, restauracji i straganów-ze-wszystkim, prawie już dałam za wygraną, gdy trafiliśmy przed delikatesy, które przypominały mi poprzednie. Na zewnątrz nie było kilku mini stoliczków, w środku też nieco inaczej, ale bar kawowy jakby znajomy.

"Zaraz się przekonamy czy to tu, muszę tylko napić się kawy i będę wiedzieć" oznajmiłam Miłemu. Po pierwszym łyku, zawyrokowałam "tak, to tu!". Kawa wciąż pyszna i co dziwne, lepsza (co orzekliśmy chórem i niezależnie) niż w Castroni na via Nazionale. Z kolei na via Nazionale, można usiąść i zjeść w przestronnym wnętrzu, wydzielonym z ogromnego, dwu poziomowego sklepu, polecam spróbować tam panini z bakłażanem i mozzarellą, koniecznie na ciepło. Jeśli natomiast będziecie w okolicy Watykanu, zajrzyjcie na via Ottaviano i wpadnijcie na kawę do Castroni. Pija się ją tam, na stojąco, przy kontuarze, spotkacie tam wszystkich: miejscowych, turystów i księży wpadających na kawę z pobliskiego Watykanu. (poniższy poczwórny kolaż to, jedne z bardzo niewielu jakie zrobiłam, zdjęcia cyfrowe)

Tuż przed wejściem do Bazyliki (z nowo załadowaną do aparatu kliszą), wdrapaniem się po schodach na szczyt, z którego widać cały Rzym jak na dłoni, mój aparat postanowił, że po ponad 15 latach zastrajkuje. To była jedyna klisza, która nie wyszła, dlatego panoramę Rzymu,  mam tylko w swej pamięci. 

Może to powód by tam jeszcze raz wrócić? 

To zdjęcie, z rybami już zawsze będzie nam się kojarzyć ze sceną z pewnego serialu, ciekawe czy ktoś zgadnie z jakiego?

Drzewko pomarańczowe, rosnące w środku miasta, w bocznej uliczce

Te stare, obdrapane mury, chyba nie przestaną mnie zachwycać. Ich kolor zmienia się w zależności od pory dnia, na żywo są jeszcze piękniejsze... 

Castroni
www
via Ottaviano 55
via Nazionale 71
Rzym